Hallo, ik ben een duizendknoop, en ik word - net als de paardenbloem - niet altijd erkend als een prachtige tuinplant. Daarom claim ik deze plek van de wilde planten. Wanneer ik zeg dat ik ‘duizendknoop’ heet, krijg ik bijna altijd de reactie: “oh nee, niet bij mij in de tuin!”. Dat is zo onterecht, want dan ze denken dat ik een Japanse duizendknoop ben. Die moet je niet in je tuin willen hebben, want het is een invasieve exoot. Hij verdringt onze inheemse soorten doordat hij zich ondergronds heel snel verspreidt.
Wie ben ik dan wél? Ik heb heel veel broertjes en zusjes, die ik ook niet allemaal ken. Voor in de tuin heb je hoge bordersoorten en bodembedekkers. Wij vragen weinig onderhoud en combineren goed met een veel andere vaste planten en siergrassen. Wij kunnen flink uitbreiden, maar dan steek je mij gewoon weg en neem je deze stekken mee naar de plantenruilbeurs. Bovendien komen er heel veel bijen en andere insecten op mij af. Als je langs mij loopt is het één en al gezoem. Wie wil dat nu niet?

Duizendknopen hebben allemaal een soort tuitje van steunblaadje om de stengel. En de bloeiwijze is typisch: de bloemen groeien gewoon uit de steel.
Persicaria is mijn officiële naam. We hebben het dan over witte, roze, rode, paarse en oranje bloemaren. Ook het blad heeft verschillende vormen en kleuren: bont, gevlekt, helemaal groen, of rood/bruin blad. Prachtig toch? Ik vind mezelf bij wit heel mooi staan, maar eigenlijk pas ik bij alle kleuren.
Ik hoop dat ik jullie heb overtuigd om mij eens in de tuin te zetten.
BG