Potgrond 
Is wat luchtiger en voedzamer dan tuinaarde en is daardoor geschikt voor de aanplant van nieuwe planten in je tuin en voor planten die je binnen- of buitenshuis in een pot zet. Het bestaat meestal voornamelijk uit turf met toegevoegde houtvezels, boomschorssnippers of ander organisch materiaal, kalk en (kunst)mest.
Veen en turf: Waarom liever niet gebruiken?
In moerassige gebieden wordt plantenmateriaal maar gedeeltelijk afgebroken. Dit plantenmateriaal stapelt zich gedurende enkele duizenden jaren op tot een dik, sponsachtig pakket. Dit noemen we veen. Veen is een effectieve vorm van koolstofopslag, want alle organische materiaal dat vanwege de hoge waterstand niet wordt afgebroken houdt veel koolstof vast. Een groot deel van ons land bestond in de Middeleeuwen uit veengebieden, er zijn nu nog maar hele kleine stukjes overgebleven. Het hoge koolstofgehalte in veen zorgde er namelijk voor dat het aantrekkelijk werd om het veen te winnen als brandstof. De afgestoken stukken veen kennen we als turf. Deze werden al sinds de late Middeleeuwen gewonnen, gedroogd en opgestookt. Ook na de ontdekking van fossiele brandstoffen zoals steenkool, olie en gas werd er nog tot in de jaren ‘80 van de vorige eeuw nog turf gestoken. Onder andere voor het verkrijgen van, jawel, potgrond.

Kom je van de nieuwsflits dan lees je hier verder.

De turf bestaat uit duizenden(!) jaren oude plantenresten. Door de zeer langzame aangroei wordt turf als een niet-hernieuwbare grondstof beschouwd. De veengebieden die in ons land zijn overgebleven zijn inmiddels beschermde natuurgebieden vanwege de unieke eigenschappen. Er leven bijzondere planten en dieren en het gebied fungeert als habitat voor vele vogels. Ook in Duitsland wordt de winning van turf aan banden gelegd, maar in Ierland, Scandinavië, Rusland en de Baltische Staten wordt er nog volop gewonnen. Deels voor plaatselijke energieopwekking, maar voor een groot deel ook voor de tuinbouwsector en onze potgrond.
Oftewel, door potgrond te gebruiken dragen we indirect bij aan het vernietigen van zeldzame natuurgebieden die duizenden jaren nodig hebben om te herstellen en waarbij veel CO2 vrijkomt bij de winning ervan.
Standaard potgrond
De meeste goedkopere potgrond bevat iets van turf, tuinturf, turfstrooisel of veen.
Minder of ’verantwoorde’ turf
Sommige potgrondfabrikanten doen inmiddels wel een poging om minder turf te gebruiken. Of ze gebruiken alleen turf uit gebieden die toch al aangetast zijn en later hersteld zullen worden. Is dit eigenlijk wel te herstellen?
Biologische potgrond
Biologische potgrond dan misschien? Helaas, er zit dan wel geen kunstmest in, maar de meeste biologische potgrond bestaat eveneens voornamelijk uit turf.
Kokosvezel en bladaarde
Gelukkig zijn er alternatieven die wel geheel turfvrij en hernieuwbaar zijn, zoals aarde van kokosvezels of bladaarde. De kokosvezels zijn een restproduct van de winning van andere kokosproducten. De vezels houden veel vocht vast en zorgen voor een luchtige structuur. 
Bladaarde is gemaakt van gecomposteerde bladeren en is een mooie vorm van hergebruik..
Bij verschillende tuincentra en bouwmarkten zijn inmiddels zakken met kokosvezels te koop, dus deze zijn vrij makkelijk verkrijgbaar De vezels zijn inderdaad luchtig, voelen prettig aan bij het verwerken en er is voeding aan toegevoegd.
Waarom nog potgrond met turf?
Nu blijkt dat de alternatieven voor potgrond met turf goed verkrijgbaar zijn en prima werken, vraag je je af waarom er überhaupt nog potgrond met turf bestaat. Waarschijnlijk is de grondstof behalve gewild ook gewoon best goedkoop, waardoor de winning niet zomaar zal stoppen.
Het is jammer dat mensen nog steeds ladingen goedkope turf-potgrond naar huis slepen, maar je kunt  ze het ook niet kwalijk nemen, het is goedkoop en haast niemand kent het verhaal achter de turfwinning. Laat staan wat de alternatieven zijn. 
Dat weten jullie na het lezen nu wel.