Hoogeveen/de Wolden

Planten ondersteunen

Ondersteuning

Geranium Rozanne is van zichzelf al een grote warrige struik met gelukkig heel veel mooie blauwe bloemen. Dit jaar zijn ze gigantisch. Bij 2 struiken was ik er op tijd bij om ze in grote ronde rasters te zetten. Bij eentje te laat. Die heb ik met de grond gelijk gemaakt en deze plant mag opnieuw beginnen. Soms moet je radicaal te werk gaan om de rest ook ruimte te gunnen. 

Waarom in rasters en niet in ringen?
Als je planten in rasters zet kun je de individuele stengels mooi door de openingen weven. De plant blijft mooi vol en waaiert dan wat hoger op een natuurlijke manier uit. Dat lukt je niet als je er een ring of halve ring omheen zet. Alles of bijna alles waait dan één kant op. Bij regen/wind wordt er vaak in het midden van een groep een deuk geslagen en dat krijg je niet altijd weer mooi overeind gezet. Je blijft dan achter met een plat geslagen stuk. Een tweede voordeel is dat de plant bij het gebruik van een raster beperkt wordt in de breedte. Dat is in mijn tuin soms echt nodig omdat de tuin voornamelijk uit solitairen bestaat of kleine groepen, geen grote groepen van hetzelfde. 
Soms maak je ook een verkeerde plantkeuze en wil je geen afscheid nemen van zo’n mooie bloeiende plant.

Omdat mijn hortensia Strong Annabel zo hoog wordt heeft die plant ook extra steun nodig. Die staan in grote vierkante rasters op ong. 80cm hoogte. Dit is ook nodig nu de plant makkelijk de 1,6m haalt. De rasters worden vrij vroeg neergezet en zijn dan zichtbaar. Nu vallen ze helemaal weg. De hortensia’s blijven zo ook bij stortbuien fier overeind staan en blijven een prachtige bloeiende hoek vormen tot het moment van snoeien.

 

Planten die van zichzelf goed overeind blijven hebben vaak geen steun nodig. Toch krijgen ze dan soms een halve boog omdat ik net in een vrij stukje grond weer iets neer wil zetten. Die planten moeten dan de kans krijgen om te groeien.

Zoals in deze situatie:
Verborgen bijna tussen de Lysimachia Clethroides, Iris, Kirengeshoma Palmata, Hypericum  en Achemilla Mollis staat de Leonotus Leonurus. De Blauwe irissen zijn uitgebloeid, de Achemilla bloeit nu samen met de Hypericum (geel) de Lysimachia gaat later bloeien (wit) gedeeltelijk met de Kirengeshoma (geel) en daartussen komen straks de bloemen van de Leonotus (oranje) tevoorschijn. Een mooie combinatie. Op de achtergrond een heerlijke dissonant in de vorm van een Hortensia die van kleur veranderd is.

CS