Het thema is niet milieuvriendelijk tuinieren. Hoewel tuinieren op deze manier (mijn manier) heel milieuvriendelijk is.

Jaren geleden bij mijn eerste tuin dacht ik nog ik moet een arsenaal aan tuingereedschap hebben om goed te kunnen tuinieren. Het meeste hangt al jaren keurig in de garage niets te doen. Er wordt niet geschoffeld, geharkt, nauwelijks geschept enz.

Je hebt twee soorten tuinierders: moestuin niet meegerekend: de schoffelaar en de trekker.

De schoffelaar:
Hij/zij heeft een tuin met planten die verder uit elkaar staan met grote tussenruimten die vrij van onkruid zijn. Deze open ruimten worden geschoffeld.
Wat betekent schoffelen meestal? Het snijden van het onkruid, de wortels blijven  staan en de grond wordt geroerd, ontvankelijk gemaakt voor het ontkiemen van nieuwe zaden. Dit heeft tot gevolg dat je na een paar weken dit werk weer kunt doen. Heel veel mensen hebben dit soort tuin en balen van het werk. Met tot gevolg planten eruit en stenen erin. Zo jammer.

De trekker.
In twee typen tuin: de bovenstaande en de volle tuin.

De open tuin. Je begrijpt dat met veel grond in het zicht veel onkruid opkomt, dus veel werk. Het onkruid wordt eruit getrokken. Dit komt niet meer terug, maar nieuwe zaadjes uit de lucht hebben alle kans om weer te wortelen en de cyclus herhaalt zich weer.

De volle tuin. Hier zie je in de zomer (en bij een echt volle tuin ook bijna het hele jaar) geen grond meer. Alles is bedekt met planten. Zaden krijgen nauwelijks kans om te kiemen. Het onderhoud bij deze tuin bestaat uit het verjongen van planten en snoeien. De grond wordt niet of nauwelijks geroerd, al het bodemleven wordt met rust gelaten en kan het werk voor je doen. Deze tuin heeft ondanks de hoeveelheid aan beplanting relatief weinig onderhoud nodig.

CS/AS