Zo glijden we langzaam de herfst in. Niet eens zo spijtig, want wat bloeit er nog veel en wat kleuren sommige bladeren al prachtig in heel veel verschillende roodtinten. 
De bessen zijn op hun mooist: de lijsterbessen, de rozenbottels, oranje vuurdoorn, meidoorn, sierappels en de sneeuwbal met de bijzondere naam Rhytidophyllum.  In de winter laat deze struik zijn bladeren wat somber hangen, maar nu vieren de bessen feest. 

Heel veel kleur gaven de vuurwantsen. Ik was wat aan het opruimen en daar kwam een heel nest tevoorschijn, ze zaten allemaal op en door elkaar. Ik las dat ze niet schadelijk zijn en dat is fijn, maar anders hadden ze ook mogen blijven. 

Het ruikt buiten ook nog lekker en kampioen is de Cimicifuga of zilverkaars. In een bezoektuin zag ik de lagere Cimicifuga japonica - Cheju-do. Ik was meteen verkocht. Die is al even mooi als zijn of haar naam en met bloemknoppen als kraaltjes.

Ik had vorig jaar een paar bollen van de kliplelie gekocht, Nerine bowdenii. Dit is de enige Nerine die winterhard is. Er is nu een eerste knop zichtbaar en ook deze bloemen schijnen heel lekker te ruiken. Ik ben benieuwd. 
Nu geuren ze nog zwakjes, maar in de warme nazomer kwamen vanilleachtige vleugen voorbij van de bloemen van de pindakaasboom. Nu zijn er als toetje hele mooie bessen. 

YT